(over)leven van 25 dollarcent per dag…..

Maandag 4 augustus, (mail van Dani)

Vandaag zijn we naar The Buddhist Library geweest. Dit is een organisatie die watertanken voor scholen en communities plaatst, Engelse les geeft en kinderen tandheelkunde ter beschikking stelt.

We hebben vandaag drie scholen bezocht, die The Buddhist Library gesticht/ verbeterd heeft. Ik was echt verbaasd over de prestaties die deze organisatie heeft geleverd. Ik ben echt super blij dat er zulke organisaties zijn. Bij de eerste school die we bezochten, werden de watertanken met veel trots gepresenteerd evenals  de computerklas van de school

.​

Ik was erg blij om eens een 'goede' school te zien. Het was een van de betere scholen, maar goed is wat anders. De volgende school was eigenlijk hetzelfde als de eerste, op de locatie na. Het is dan ook door dezelfde organisatie gebouwd, dus de structuur en het interieur van de gebouwen was dan ook hetzelfde. De school die we hierna bezochten was wel grappig: het lag letterlijk in het midden van de sawa's met een tempel/ pagode/ ander Boeddhistisch gebeuren, daarnaast een redelijk grote school en daar weer naast een tandartspraktijk die voor wat voor reden dan ook op palen van 5 meter hoog stond. Deze gebouwen  (ik geloof op de tempel na) zijn opgericht door The Buddhist Library. We brachten als eerst een bezoekje aan de tandartspraktijk. In de operatiekamer zag alles er boven mijn verwachting, erg schoon uit met gewone westerse tandartsstoelen en gereedschappen. 

Het was de bedoeling dat we in viertallen Engelse les zouden gaan geven aan een aantal klassen op verschillende tijden. Dit hadden we ook zo voorbereid. Maar plots bleken de plannen veranderd…. We werden verlaten door onze begeleider daar en moesten nu in tweetallen 7 klassen lesgeven en dat drie keer achter elkaar. We hadden nog een uur om wat leuks te improviseren maar dat is allemaal aardig gelukt! Het success was natuurlijk wel afhankelijk van de groep die je les moest geven.

Het was een lange dag, om ca. half 9 waren we pas klaar. Ik ben nu moe en ik ga slapen, voor iedereen de groetjes! LIhou

Ik heb Dani nog aan de telefoon gehad, waar hij heeft verteld over de andere dagen:

Gisteren heeft de groep om half 7 ‘s morgens een bezoek gebracht aan een lokale markt in Kampot. Een drukte van belang, smalle paadjes overdekt met laaghangende zeilen. Veel groente en fruit en vlees. Er hingen complete varkens die net dood waren en op de markt ontleed werden. Er lagen varkenskoppen en andere ingewanden en het stonk behoorlijk. Kippen werden levend verkocht met de poten aan elkaar vastgebonden of terplekke geslacht. Dani vond het heel interessant en was er niet vies van, maar de kippen vond ie wel zielig. Op de markt hebben ze ingrediënten voor een maaltijd gekocht en ‘s avonds zelf (geholpen met) bereiden.

Vandaag zijn ze naar de ‘bioscoop’ geweest. Hier hebben ze en film gezien over de allerarmste bevolkingsgroep van Cambodja. Dani vertelde dat de bevolkingsgroep waar ze mee werken eigenlijk de ‘middenklasse’ van Cambodja is. De armste mensen zijn bedelaars en straatkinderen in Phnom Penh, ze overleven door te bedelen en verzamelen dingen op de vuilnisbelt zoals plastic en metalen voorwerpen, die ze proberen te verkopen. Gemiddeld hebben ze 25 dollarcent per dag om van te leven. De film liet ook duidelijk zien dat het bewind van de Rode Khmer nog steeds gevolgen heeft voor het huidige leven in Cambodja. Dani vond het een heftige film en best schokkend (en dat zegt hij niet snel!).

Vanmiddag zijn ze naar Chumkriel Learning Centre geweest. Dani vindt dit een geweldige organisatie! Ze plukken kansloze kinderen van de straat, deze kunnen in het project verblijven tot hun 16e jaar en krijgen Educatie en les in gezondheid & hygiëne, sport & spel en toegang tot de bibliotheek.

Tot slot hebben ze een voetbaltoernooi georganiseerd, de Cambodjanen tegen de Worldmappers en de Worldmappers zijn heftig ingemaakt…..

Dani vindt het écht jammer dat het al ten einde loopt (morgen vertrekken ze naar Phnom Penh voor de laatste dagen en een bezoek aan de Killing Fields). Hij is ondertussen gewend aan de armoedige omstandigheden, het slechte bed en koude douche. Jack, de eigenaar van het restaurant waar ze eten, is zijn beste vriend geworden. Hij heeft Dani aardig wat woordjes Khmer geleerd.

De afgelopen drie dagen,  waren de leukste/ indrukwekkendste tot nu toe. Behalve de projecten te bezoeken en de kinderen te helpen, ben ik veel meer te weten gekomen over het leven buiten de projecten...